Ενώ το "Κοινωνικό Θεατροπωλείο" βρίσκεται σε εξέλιξη, σύσσωμα κοινό και κριτικοί αγκάλιασαν αυτή την πρωτοβουλία του ΚΘΒΕ. Με μια σακούλα τρόφιμα στα χέρια, το ταμείο τόσο της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών όσο και της Μονής Λαζαριστών, καλωσορίζει καθημερινά πλήθος κόσμου που θέλει να βάλει το λιθαράκι του σε αυτή την ενέργεια, η οποία έχει τελικούς αποδέκτες ιδρύματα που φιλοξενούν παιδιά.
Κομμάτι αυτής της προσπάθειας και η δική μας καλεσμένη, Εβελίνα Παπούλια, μια πολυσχιδής καλλιτέχνης που στη διαδρομή της τα έχει καταφέρει εξίσου καλά στο χορό, την υποκριτική, τη σκηνοθεσία και πρόσφατα στη συγγραφή. Στη συζήτηση μας, μιλάει για τη βράβευση της από το περιοδικό Αυλαία, για τα αποτελέσματα των φετινών εκλογών καθώς και για το ενδεχόμενο δικής της συμμετοχής στον πολιτικό στίβο.
Συνέντευξη στο Χρήστο Κρανιώτη
Πως αισθάνεσαι τώρα που ολοκληρώθηκαν οι παραστάσεις για το "Κοινωνικό Θεατροπωλείο";
Ήταν μια ιδέα και προσπάθεια που υλοποίησε ο διευθυντής του ΚΘΒΕ κ. Σωτήρης Χατζάκης, βάζοντας μας στη διαδικασία να κάνουμε παραστάσεις που είχαν να πουν κάτι διαφορετικό. Μπορέσαμε να δείξουμε και την αγάπη μας για τα παιδιά αλλά και τις ιδέες μας πάνω στην τέχνη μας.
Το "διαφορετικό" ως προς τι προσδιορίζεται;
Ήταν ο κοινωνικός χαρακτήρας που έκανε τη διαφορά; Κατ' αρχήν ο στοχος ήταν διαφορετικός. Οφείλαμε να είμαστε πολύ καλύτεροι για να αποδείξουμε πως όταν κάνεις κάτι αφιλοκερδώς, αυτό δεν είναι εις βάρος της ποιότητας. Απ' την άλλη πολλές φορές κάνουμε πράγματα που είναι εμφανή, όπως τώρα που το ΚΘΒΕ έκανε μια ενέργεια για να προσελκύσει κόσμο που θα βοηθήσει τα ιδρύματα, αλλά κάνουμε και πράγματα που δεν είναι εμφανή. Σίγουρα γεμίζουμε και νιώθουμε πιο ολοκληρωμένοι.
Κι εδώ όχι μόνο παίξιμο αλλά και σκηνοθεσία;
Αυτό δεν ήταν πρωτόγνωρο μιας και δεν είναι η πρώτη φορά που σκηνοθετώ αλλά ήταν η πρώτη φορά που ασχολήθηκα με τη συγγραφή μαζί με τη Μαίρη Καλδάρα. Ήταν ένα κομμάτι δύσκολο, που απαιτεί δόσιμο και πολύ χρόνο.
Η συνεργασία με μια γυναίκα πως κύλησε;
Είναι γνωστή η προκατάληψη που θέλει δύο γυναίκες να μαλώνουν όταν συνεργάζονται. Εγώ δεν πιστεύω σε αυτά. Εχω πολύ καλές φίλες και κυρίως γυναίκες φίλες. Μπορεί να υπήρχε μια τέτοια νοοτροπία στο παρελθόν που αρκετές γυναίκες δε δούλευαν και κάθονταν να ασχοληθούν με τέτοιου είδους πράγματα, τώρα που η γυναίκα είναι ένεργό μέλος της κοινωνίας και εργάζεται δε μένει διάθεση για να φάει η μία την άλλη. Στοχος είναι να υπάρχει μια κοινή πορεία, δεν έχει σχέση αν είναι άντρας ή γυναίκα.
Μιλώντας για κοινή πορεία καταλαβαίνω ότι σε ενδιαφέρουν περισσότερο οι συνεργασίες παρά οι μεγάλοι ρόλοι.
Είναι μια πολύ μεγάλη κοβέντα. Στοχέυεις στο να έχεις πολλούς και καλούς ρόλους, η παρέα όμως με την κοινή αισθητική μπορεί να παράγει ωραία πράγματα.
Θα άντεχες δηλαδή για χάρη ενός μεγάλου ρόλου να δεχθείς έντονη πίεση, ανταγωνισμό ή διάσταση απόψεων;
Έχω περάσει από αυτά τα μονοπάτια. Σίγουρα θέλεις να κάνεις επιλογές που να έχεις ένα κοινό κώδικα. Ένας αρνητικός σε ένα θίασο μπορεί να καταστρέψει ολόκληρη παράσταση.
Φέτος πάντως μιλάμε για καλό κλίμα που οδήγησε μάλιστα σε βράβευση.
Ήταν μια ευχάριστη έκπληξη γιατί είναι όμορφο να αναγνωρίζονται ενέργειες σαν αυτή του ΚΘΒΕ. Ανήκει σε όλους τους συντελεστές αυτό το βραβείο άσχετα αν εγώ κλήθηκα ως εκπρόσωπος και κυρίως στον καλλιτεχνικό διευθυντή και εμπνευστή του "Κοινωνικού Θεατροπωλείου" κ. Σωτήρη Χατζάκη.
Στο Κρατικό φέτος η συνεργασία έχει συνέχεια, ποιος ξεχνάει την παρουσία σου στους Άγαμους;
Είναι μια πολύ ωραία ιστορία οι Άγαμοι Θύται. Η συνεργασία ξεκίνησε πριν δύο χρόνια και ήταν σαν να μου άνοιξαν μια πόρτα και να μου είπαν "μη βγεις αλλά έλα να συγκατοικήσουμε".
Η τηλεόραση του σήμερα που δεν πληρώνει σε αφορά;
Όχι δε θεωρώ ότι κάνω μια δουλειά για να μην πληρωθώ. Αυτό θα ήταν σε ένα επίπεδο ερασιτεχνικό. Επιλέγεις κάποιους ανθρώπους γιατί τους πιστεύεις. Αν δε σε πληρώνουν τίθεται εκτός των άλλων θέμα σεβασμού.
Τα εκλογικά αποτελέσματα πως τα βλέπεις; Ανήκεις σε εκείνους που βρήκαν ένα ίχνος ελπίδας σε όλο αυτό;
Τα αποτελέσματα ήταν αναμενόμενα. Δε νιώθω καμία ελπίδα και καμία χαρά. Για να φτάσουμε σε αυτά τα επίπεδα που φτάσαμε, φαίνεται ο πάτος που είχαμε πιάσει. Δείχνει ότι κανεις δεν πιστεύει πια σε κανέναν και αυτό από μόνο του δεν είναι ευχάριστο.
Εσύ θα συμμετείχες ποτέ ενεργά σε μια εκλογική διαδικασία;
Δε νομίζω ότι υπάρχει χώρος για κάτι τετοιο. Πρέπει να νιώσεις ότι μπορείς να προσφέρεις, κάτι που δε μου βγαίνει σε τέτοια κακή οργάνωση, με τέτοια γραφειοκρατία. Δε μπορείς να παλεύεις μόνος σου.
Πολλοί ηθοποιοί πάντως συμμετέχουν στις εκλογές, ο κ. Βαλτινός μου έλεγε ότι είναι αρκετά ρομαντικοί οι καλλιτέχνες.
Όντως εμείς των τεχνών, όπως λένε, είμαστε λιγάκι ρομαντικοί. Δεν είματσε πρακτικά μυαλά. Πάντα ξεκινάμε με φόρα, με αισιοδοξία, μέχρι να έρθουν όλα τούμπα. Η πολιτική είναι μια συνθήκη που πραγματικά αλλάζει σε σχέση το σύστημα του θεάτρου. Είναι δύσκολος κόσμος. Δε μιλάς μόνο στο κοινό. Γνωρίζω πάντως ότι πολλοί συνάδελφοι έχουν μπει με βάση το όνειρο.