Στο παρελθόν έχουμε συναντηθεί κάμποσες φορές, αλλά κάθε φορά που την καλώ στο τηλέφωνο χρειάζεται να της υπενθυμίσω ποιος είμαι (χωρίς να ξέρω τελικά αν με θυμήθηκε). Φυσικά και δεν παρεξηγούμαι, μου φτάνει και μου περισσεύει που με εμπιστεύεται, σαν από ένστικτο, ακόμη κι εδώ σ’ αυτό το νέο ξεκίνημα.
Ζητάει ερωτήσεις με e-mail γιατί σε φάση περιοδείας ο χρόνος δεν περισσεύει. Πλήρως εξοικειωμένη με την τεχνολογία θα απαντήσει σε λίγες μόνο ώρες. Παρότι δε βλεπόμαστε είναι πιο άμεση από πολλούς άλλους, κάτι που σίγουρα αντιλαμβάνεται ο καθένας κι όταν τη βλέπει πάνω στη σκηνή. Πέρυσι ως «Ιοκάστη» έγραψε ιστορία, όπως παλιότερα σε πλειάδα ρόλων που ο καθένας είχε ένα στοιχείο από το χαρακτηριστικό της υποκριτικό ταπεραμέντο. Χωρίς τεράστια τηλεοπτική διαδρομή -κι αυτό είναι ένα απ’ τα κατορθώματα της- κατάφερε να χτίσει ένα κοινό που την ακολουθεί πιστά στο θέατρο, όπως αυτό το καλοκαίρι που συνεργάζεται και πάλι με το Σταμάτη Φασουλή, σε μια παράσταση του Εθνικού που έχει συζητηθεί όσο λίγες.Είναι πιο δύσκολο να περιοδεύεις ανά την Ελλάδα χωρίς την ασφάλεια ενός κλασσικού έργου;Ταξιδεύουμε στην Ελλάδα με σπαράγματα από τα αριστουργήματα της κλασσικής Ελλάδας αλλά και των ελληνιστικών χρόνων και νοιώθω μεγάλη ασφάλεια γιατί η παράσταση είναι παραγωγή του Εθνικού θεάτρου, με άξιους συντελεστές και σπουδαίους ηθοποιούς και με σκηνοθέτη έναν απ’ τους ιδιοφυέστερους της γενιάς του, το Σταμάτη Φασουλή.Έχετε αντιληφθεί από την πλευρά του κόσμου απορία για το τι πρόκειται να δει; Ποιες είναι τελικά οι αντιδράσεις στο Θέατρο της Επιδαύρου;Κάποιες φορές ίσως υπήρξαν κάποιες απορίες σχετικά με τον τίτλο και την παράσταση . Το κοινό θέλει πάντα να ξέρει τι θα δει στην Επίδαυρο …αυτό είναι παράδοση. Στην περίπτωση των «Σκηνοβατών» έχουμε μια θεατρική σύνθεση. Ένα καινούργιο έργο που «γράφτηκε» από τον Σταμάτη Φασουλή και είναι μια καινοτόμος πρόταση! Αυτό λέω και στους φίλους που με ρωτάνε.
Ο δικός σας ρόλος στους «Σκηνοβάτες» ποιος είναι; Συμμετέχω στην παράσταση σαν «ηθοποιός» του θιάσου απ την Φρυγία -διότι στην παράσταση δίνουν αγώνες θεάτρου τρεις θίασοι- και «αγωνίζομαι» με μια παρωδία Κλυταιμνήστρας και με μια σύγχρονη Κασσάνδρα που μαντεύει τα μελλούμενα και δίνει χρησμούς!
Πρόκειται για μια αναδρομή σε κείμενα αρχαίας ελληνικής Γραμματείας έως τη ρωμαϊκή περίοδο. Με ποιο τρόπο έχει προσεγγίσει ο Σταμάτης Φασουλής το έργο;
Ο Σταμάτης Φασουλής «έγραψε» κατά την γνώμη μου ένα θεατρικό ποίημα, με αγάπη για το θέατρο, με βαθειά γνώση του τι έχει συμβεί μέχρι τώρα στο αρχαίο δράμα και την κωμωδία. Η διάθεση του είναι σατιρική αλλά και λυρική!
Ποια είναι η «σχέση» σας με την έννοια της περιοδείας;Αυτό για τους ηθοποιούς είναι η δεύτερη φύση τους. Είναι μέσα στη δουλειά μας να περιοδεύουμε και να δείχνουμε το έργο μας στο κοινό. Να επικοινωνούμε και να προσπαθούμε να γνωριστούμε καλύτερα μέσα απ’ το θέατρο.
Διακρίνετε διαφορά μεταξύ του αθηναϊκού κοινού με αυτό της επαρχίας;Καμιά μεγάλη διαφορά. Ίσως το κοινό της επαρχίας είναι πιο ευαίσθητο και διψασμένο για καλές παραστάσεις. Με τον καιρό αρχίζει να αποκτά θεατρική παιδεία και επιλεγεί με γνώση και αγνή προδιάθεση τι θα δει.
Σε σχέση με την περσινή περιοδεία της Ιοκάστης που ήταν μια παράσταση «χτισμένη» πάνω σας, πως αντιλαμβάνεστε την επαφή με τον κόσμο σε ένα έργο που οι ηθοποιοί είναι πάρα πολλοί;Η ευθύνη είναι ίδια Και πέρσι και φέτος. Πρέπει να υποστηρίξω με αυταπάρνηση και χαρά την παράσταση. Δεν γίνεται αλλιώς και δεν μπορείς να ξεγελάσεις κανέναν πια.
Πόσο δύσκολο είναι να συντονιστούν τόσοι ηθοποιοί για μια παράσταση; Υπάρχει σχέση με τα περιβόητα μπουλούκια; Όχι μπουλούκι ακόμα δεν γίναμε, πως το λέτε αυτό; Εσείς τα προλάβατε τα μπουλούκια άραγε; Τέλος πάντων! Είναι μια παράσταση, όπως σας είπα, του Εθνικού θεάτρου, μια πλούσια παραγωγή σε δύσκολους καιρούς, με τριάντα ταλαντούχους ηθοποιούς και άλλους τόσους καταξιωμένους συντελεστές. Είναι μια παράσταση που δεν πρέπει να χάσετε.
Για το χειμώνα υπάρχει κάτι ανακοινώσιμο;Κάνει πολύ ζέστη για να μιλάμε για τον χειμώνα! Θα έρθει η στιγμή που θα το επικοινωνήσουμε κι αυτό. Προς το παρόν ας μείνουμε στους «Σκηνοβάτες» του Εθνικού Θεάτρου και του Σταμάτη Φασουλή.
