Δεν είναι ούτε η πρώτη, ούτε η δεύτερη, ούτε η τρίτη φορά που του ζητάω συνέντευξη. Τις προηγούμενες φορές τα είπαμε για μία τοπική εφημερίδα, για ένα γνωστό περιοδικό, για μία άλλη ιστοσελίδα στα μέρη μας την Αιτωλοακαρνανία. Την πρώτη φορά μου είχε πει πως είναι μύθος ότι τρελαίνονται τα κορίτσια γι' αυτόν. Τη δεύτερη φορά μου μίλησε για το καφέ του στην Αργυρούπολη. Την τρίτη φορά μας έκανε ποδαρικό για τη νέα χρονιά που ήταν προ των πυλών. Ένα χρόνο μετά, μας μιλάει για την γυμνή εμφάνιση στην παράσταση "Άντρες έτοιμοι για όλα", για τη σταθερή συνεργασία του με τους Ρέππα Παπαθανασίου αλλά και για το αν θα παρουσίαζε εκπομπή με την Ελένη Μενεγάκη. Κι αν αναρωτιέστε γιατί δε ρώτησα για τη σχέση του με τη Βάσω Λασκαράκη δε θα σας πω "εγώ δεν κάνω τέτοια πράγματα" απλά γι' αυτή τη σχέση τον έχουν ρωτήσει και οι πέτρες!
Συνέντευξη στο Χρήστο Κρανιώτη
Πως οι πέντε ήρωες της παράστασης αποφασίζουν να "βγουν από τα ρούχα τους";
Ένας φίλος μας έχει ένα μεγάλο χρέος και του κατάσχουν την "Αναμπέλα", το καφέ μπαρ που διατηρεί. Οι φίλοι του για να το σώσουμε αποφασίζουμε όλοι μαζί να κάνουμε στριπτήζ.
Είναι μια καλή λύση αυτή, θέλω να πω δεν είναι λίγο ακραία;
Σίγουρα είναι πολύ καλύτερη από την αυτοκτονία! Γιατί να μη ζωθεί κάτι αν σώζεται; Είναι ακραίο να παραιτηθείς όχι να προσπαθήσεις για τον κόπο σου.
Εσύ που έχεις και δικό σου καφέ στην πραγματικότητα, πόσο μακριά θα έφτανες για να το σώσεις σε περίπτωση που δεν πήγαινε καλά;
Για την επιχείρηση μου ίσως δε θα έφτανα στα άκρα. Για τη δουλειά μου όμως στο θέατρο θα έφτανα μακριά. Θα τη στήριζα με όλες μου τις δυνάμεις γιατί είναι αυτό που αγαπώ και μέσα από το οποίο ζω.
Είναι δουλειά τελικά η ενασχόληση με το θέατρο;
Από τη στιγμή που πληρώνεσαι είναι δουλειά. Μπορεί αυτό που κάνεις να το διασκεδάζεις, είναι από τα προτερήματα που έχουν κάποιες δουλειές, είναι σαν παιδική χαρά, αλλά από την άλλη χρειάζεται και πειθαρχία. Πρέπει να είσαι στρατιώτης για να συντονιστείς με τόσους συναδέλφους και για να βγει ένα καλό αποτέλεσμα.
Είσαι πάντως σταθερά κοντά στους Ρέππα Παπαθανασίου. Τι είναι αυτό που σε έχει κερδίσει στη συνεργασία σας;
Μου ταιριάζουν και τους ταιριάζω. Θα δανειστώ κάτι που λένε οι ίδιοι: δε μου κάνουν χάρη! Συνεργαζόμαστε καλά. Κατανοώ το χιούμορ τους. Με στηρίζουν και τους στηρίζω.
Το κοινό της κρίσης έχει διαφορά στον τρόπο που ανταποκρίνεται;
Οι διαφορές δεν είναι ως προς την ανταπόκριση. Δόξα το Θεό όλες οι παραστάσεις μας πηγαίνουν καλά. Αυτό που ίσως διαφέρει είναι ότι όσοι έρχονται να σε συγχαρούν σου λένε "Είχαμε κάτι να γελάσουμε". Αυτό από μόνο του δείχνει τη διάθεση να γελάσουν, να ξεχαστούν γιατί η κατάσταση είναι μίζερη.
Με το γυμνό οι δικοί σου άνθρωποι σοκάρονται; Και σε άλλη συνέντευξη σε είχα ρωτήσει για το γυμνό στον κινηματογράφο τότε. Στο σανίδι όμως που το κοινό είναι πολύ κοντά;
Οι δικοί μου άνθρωποι δεν έχουν θέμα. Είναι ένα στιγμιότυπο εξάλλου. Όσο για μας που είμαστε στη σκηνή, λειτουργούμε σαν αγέλη. Αν γδυνόμουν μόνος στη σκηνή να ήταν αλλιώτικο το συναίσθημα, δεν ξέρω. Τώρα είμαστε πεντάδα, σαν μια ομάδα που το διασκεδάζει.
Κι αν έρθει κάποιος μόνο γι' αυτό; Δεν ενοχλείσαι;
Ας έρθει, δε με επηρεάζει καθόλου. Και να έρθει κάποιος μόνο γι' αυτό θα λατρέψει και όλο το προηγούμενο. Αυτό είναι το κερασάκι στην τούρτα τίποτα περισσότερο.
Τι το διαφορετικό έχει αυτή η παράσταση και σκίζει;
Είναι μια διαφορετική πρόταση. Το δυνατό χαρτί είναι στην καλή επιλογή ηθοποιών, στην ωραία διανομή. Ο καθένας μας έχει το δικό του ζωτικό χώρο στη σκηνή και φεύγοντας όλοι διαπιστώνουν πως δεν υστερεί κανένας εκεί πάνω. Τον εαυτό σου πως τον φαντάζεσαι τα επόμενα χρόνια; Σε στεναχωρεί που δε μπορείς να απλωθείς στο σινεμά; Θα σου έλεγα ότι θέλω να είμαι ένας ηθοποιός που εξελίσσεται. Μακάρι να γινόταν κινηματογράφος περισσότερος, είναι μια τέχνη με αρχή μέση και τέλος. Στο θέατρο ότι κάνουμε πεθαίνει αλλά από την άλλη εκεί είναι και η μαγεία του.
Πιστεύεις ότι από τη γενιά σου θα προκύψουν ονόματα όπως ο Μπέζος για παράδειγμα;
Αυτό δε μπορείς να το απαντήσεις τώρα. Αυτό που προσωπικά με ενδιαφέρει είναι να δουλεύω συνέχεια και να συνεργάζομαι με όσους περισσότερους μπορώ.
Αν σε ρωτούσα για εμπορικό και ποιοτικό θέατρο υπάρχει κάποιος χώρος στον οποίο να είσαι ταγμένος;
Δε νομίζω ότι είναι θέμα που είμαι ταγμένος ή όχι. Δε θα βάλω φραγμούς, δεν είμαι υπέρ των διαχωρισμών.
Σαν θεατής έστω τι θα προτιμούσες να δεις, μια παράσταση του Wilson ή μια παράσταση των Ρήγα Αποστόλου;
Αυτή τη στιγμή θα προτιμούσα μια παράσταση των Ρήγα Αποστόλου γιατί θέλω να περάσω καλά και πάντα αυτό ήθελα. Μην ξεχνάς ότι όπως κι εσύ ανήκω στη γενιά της δεκαετίας του 80. Μεγαλώσαμε με Μουστάκα, Ψάλτη και Ταμτάκο.
Με τις παρέες σου τι συζητάτε;
Αναλόγως. Αν βγω με συναδέλφους θα μιλήσουμε σίγουρα για θέματα θεάτρου. Θα θάψουμε κανέναν... τα γνωστά.
Το παραδέχεσαι, λοιπόν, αλλά όλοι στο χώρο λένε για σένα τα καλύτερα, πως το κέρδισες αυτό;
Έτσι ζω χωρίς να κάνω κάτι εσκεμμένα. Είμαι και καλός και κακός όπου χρειάζεται.
Η τηλεόραση θα σε ενδιέφερε από τη θέση της παρουσίασης;
Κάνω ένα τηλεπαιχνίδι στην Κύπρο και είναι ενδιαφέρουσα εμπειρία.
Πάντως προσωπικά σε θεωρούσα πάντα καλό τηλεοπτικό δίδυμο με τη Μενεγάκη. Μια τέτοια εκπομπή θα την αναλάμβανες;
Με την Ελένη μαζί;
Ή και χωρίς την Ελένη.
Η παρουσίαση του τύπου ζωντανό καθημερινό όπως αυτό που κάνει η Ελένη είναι άθλος. Δε νομίζω να το έκανα ποτέ.
Με τους Κύπριους ισχύει ότι έχουμε τόσες διαφορές;
Όλοι έλληνες είμαστε πόσο να διαφέρουμε μωρέ, απλά στην Κύπρο έχουν επιρροές από ένα αγγλικό σύστημα περισσότερο. Το βασικό όμως είναι ένα, όσο χρεωμένοι είναι οι έλληνες άλλο τόσο είναι και εκείνοι.
Διαβάστε παλαιότερη συνέντευξη με την Εβελίνα Παπούλια στο Kristiboni.gr εδώ